Hayat kısa diye belkide türlü oyunlara rağmen ben yinede küsemiyorum ona.. Kaderle aralarındaki güçlü bağa olan şaşkınlığımla , huzuru önce yanı başımdan kovup , sonra tekrar sürükleye sürükleye yanı başıma getirmelerini izlemekle meşgulüm şu sıralar..
Takvimin günlerle olan savaşından mağlup ayrılmasının kanıtı niteliğinde büyüklerin '' anlamadan geçer bu zamanların'' demesinin.
Ben anlamasamda geçen zamanı kazıdı her anını , gidenlerin üzdüğünden gelenlerin sevincinin daha fazla olmasıyla ...
Hayatında önemli olan sadece 10 kişi say deseler listemde 2 kişinin dolduracağı yeri hiç düşünmeden verdiğim insanlar 2 kuruşluk insan muamelesi yapınca şaşkınlığım ve kırgınlığım nede güzel tamamladılar birbirlerini...
Sayfalarca yazılacak anılarının olduğu insanlar nedenini bile hala çözemediğin olayların ortasına atınca seni bir türlü açılamayan o bembeyaz ve boş olan sayfalar açılırmış ardı ardına...
Gidenlere el sallarken başkalarına kollarımı açınca anladım dünyada dost denilen kişilerin isimlerinin bu kadar hızlı değiştiğini ...
'' Biz hiç kopmayız demi? '' diye sorulan sorulara düşünmeden verdiğim cevaplardan özür diliyorum şimdi. Başkaları benim yerime düşünüp değiştirdiği için onları.
Arkadaşlar gider,eşyalar,evler,işler değişir,sayfalar yazılır beğenilmez silinir,cevaplar değişirmiş... En acısıda senin üstüne çizgiyi en yakınındaki çizermiş...
Onlar çizer,ben yazarım,birileri okur...
Ama en akılda kalan alkışı geçmişi unutup geleceğe bakanlar alır...
Yazan : Eski bir DOST ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder